Regeneracja i przeszczepy kości
Stosowana jest w przypadkach rozległych zaników kostnych w celu zwiększenia ilości kości, aby w kolejnym etapie leczenia doprowadzić do wszczepienia implantów. Na podstawie tomografii komputerowej projektowany jest indywidualny blok kostny (Bone builder) pasujący do konkretnego przypadku. Lekarz dentysta wprowadza prefabrykowany blok kostny poddziąsłowo w celu jego integracji z kością własną pacjenta. Tak wykonana procedura zmniejsza ryzyko powikłań, bólu i jest metodą najmniej inwazyjną w porównaniu z tradycyjnymi przeszczepami kości.
Resekcja wierzchołka korzenia zęba
Jeśli przy wierzchołku korzenia zęba pojawi się stan zapalny, często trzeba wykonać zabieg resekcji. Chirurg-stomatolog wykonuje zabieg polegający na usunięciu zmienionego wierzchołka korzenia oraz otaczającej go tkanki. W wyniku takiego zabiegu powstaje ubytek kostny, który można skutecznie wypełnić preparatem kościozastępczym.
Zabiegi periodontologiczne
Mamy tu do czynienia z zanikami kości spowodowanymi stanami zapalnymi wywołanymi przez bakteryjne osady na zębach. Powstałe w ten sposób kieszonki kostne wypełniane są preparatem kościozastępczym. Czasem istnieje także konieczność dodatkowego zastosowania membrany.
Torbiele
Kolejnym obszarem zastosowań preparatu kościozastępczego jest możliwość wypełnienia ubytków kostnych powstających w wyniku torbieli. Również w takim przypadku materiały te umożliwiają całkowite wypełnienie ubytku i utworzenie nowej kości.
Augmentacja z wykorzystaniem indywidualnie frezowanego bloku kostnego przynosi bardzo dobre rezultaty, a ponadto nie wymaga pobierania przeszczepu z kości własnej pacjenta.
Allograft stosowany w leczeniu implantologicznym pochodzi z banku tkanek. Trafiają tam kości od wyselekcjonowanych żywych dawców, m.in. osób po zabiegach wymiany stawu biodrowego.
Implanty wymagają solidnej podstawy kostnej. Gdy od utraty zęba lub zębów minęło sporo czasu, a naturalny zanik kostny jest już zaawansowany, zastosowanie augmentacji indywidualnie rezowanym blokiem kostnym jest najlepszym rozwiązaniem. Pozwala bowiem na odbudowę kostną nawet przyznacznej atrofii. Po zakończeniu procesu regeneracji w zasadzie nie można wskazać różnicy pomiędzy kością własną pacjenta, a tą zregenerowaną.
